کود های حیوانی که امروزه بستر خاک های بسیاری را در مزارع، باغ ها و باغچه ها در بر گرفته اند معایب و فوایدی دارد که به انها شاره خواهیم کرد. کود های دامی با تاریخچه ای بسیار کهن در کشاورزی دنیا و ایرانیان نقش بسته و البته امروزه علاوه بر شکل سنتی خود به شیوه های نوین هم در دسترس عموم قرار گرفته است.

به مجموعه ای از مواد بستری، مدفوع و البته ادرار گاو، گوسفند، مرغ با هر حیوان دیگری کود حیوانی میگویند که این کود با جمع اوری فضولات از محل زندگی این حیوانات بدست می آید. نوع حیوان و خوراک حیوان به در صد مواد داخل آن و کیفیت فیزیکی کود تاثیر دارد، البته عوامل دیگری نیز موثرند مانند: کیفیت مواد بستری، میزان پوسیدگی کود، تغذیه دام، میزان سدیم و مقدار بذر علفهای هرز، اسپور بیماریها، لارو و تخم حشرات، و شن و خاک. کیفیت کود با تغذیه ی دام تغییر میکند بنابر این اگر سبد تغذیه ی یک دام از عناصر ضعیف باشد کود حاصله نیز ضعیف و کم کیفیت خواهد بود.

در کود های مرغی میتوان درصد بالاتری نسبت به کود های گوسفندی و گاوی از فسفر و پتاسیم را یافت در عوض کود های گاوی نیز سر شار از ازت هستند.

تغییرات بسیار اندک و جزِئی در میزان عنصر ها می تواند تغییرات مثبت و منفی در آنها ایجاد کند. به عبارت دیگر، یک عنصر می تواند میزان جذب عنصر دیگر را تحت تاثیر خود قرار داده و آن را کم یا زیاد نماید.به عنوان مثال افزایش در میزان عنصر آهن باعث افزایش جذب میزان عنصر روی خواهد شد که به این عمل اثر سینرژیک گفته می شود و یا بالا رفتن میزان کلسیم باعت کاهش میزان جذب پتاسیم و بر عکس خواهد شد که به این عمل اثر متقابل یا آنتاگونیسمی گفته می شود..بنابراین مشاهده میگردد که کم و یا زیاد شدن عناصر غذایی در کود دامی نه تنها خود ایجاد اشکال نموده بلکه می تواند بر روی جذب دیگر عناصر غذایی نیز اثر گذار باشد.